Najczęstsze schorzenia

PODZIAŁ CHORÓB TKANEK ZĘBOWYCH

• zapalenia dziąseł, gdzie najczęstszą przyczyną są mniejsze bądź większe zaniedbania higieniczne. Choroby te z reguły łatwo poddają się leczeniu, nie pozostawiając trwałych następstw.
• zapalenia przyzębia (czyli paradontoza). Są to choroby, w których obok stanu zapalnego dziąseł występują zmiany w kości – najczęściej pod postacią zaniku tejże tkanki. Należy tutaj wspomnieć o zaniku fizjologicznym kości, który rozpoczyna się począwszy od 20-25 roku życia. Zjawisko to jest jednak na tyle powolne, że dzięki kompensacji ze strony pozostałych tkanek narząd żucia może pozostać wydolny przez całe życie. Przekroczenie możliwości kompensacyjnych prowadzi do powstania zapalenia przyzębia. Choroby te dzielimy na zapalenia przewlekłe, agresywne oraz na zapalenia przyzębia w przebiegu chorób ogólnych. Wszystkie są chorobami infekcyjnymi - wśród przyczyn zawsze wymienia się płytkę bakteryjną.

PRZEWLEKŁE ZAPALENIA PRZYZĘBIA

To najczęściej spotykana choroba przyzębia, dotyka z różnym nasileniem ponad 80% dorosłych. Objawy tej wolno postępującej choroby są bardzo niespecyficzne i słabo nasilone, dlatego choroba może pozostać niezauważona przez wiele lat. Pierwsze wyraźne sygnały (np. rozchwianie, wydłużanie się zębów, nadwrażliwość) skłaniające Pacjenta do podjęcia leczenia pojawiają się, gdy choroba jest w znaczący sposób zaawansowana. topień rozwoju choroby związany jest z nawykami higienicznymi pacjenta.

AGRESYWNE ZAPALENIA PRZYZĘBIA
 

Występują zdecydowanie rzadziej. Choroba ta ujawnia się zazwyczaj przed 30 rokiem życia. Charakteryzuje się gwałtowną utratą kości wyrostka zębodołowego w konsekwencji prowadzącą do szybkiej utraty zębów. Niewątpliwie w przypadku tej choroby mamy do czynienia z defektem genetycznym (świadczy o tym nadreaktywność prowadząca do nadprodukcji m.in. Interleukiny 1 oraz prostaglandyn). Wiele badań wskazuje na obecność tzw. specyficznej płytki bakteryjnej – czyli określonych gatunków bakterii bytujących w kieszonkach dziąsłowych. W chorobie tej nie ma bezpośredniego przełożenia pomiędzy ilością płytki, a stopniem zaawansowania procesu zapalnego.