Po utracie zęba następuje fizjologiczny zanik wyrostka zębodołowego. Wąski wyrostek zębodołowy jest ograniczeniem dla zabiegów implantologicznych. Niejednokrotnie w takiej sytuacji klinicznej konieczna jest wcześniejsza odbudowa utraconej tkanki kostnej.
W przypadkach niedostatecznej szerokości wyrostka kostnego, przy jego zadowalającej wysokości, celem wykonania prawidłowego zabiegu wszczepienia implantu zębowego, należy wykorzystać technikę rozszczepiania kości - splitting.
Rozszczepione blaszki kostne stwarzają przestrzeń umożliwiającą utworzenie między nimi stabilnego łoża dla implantu. Uzupełnieniem tej techniki zabiegowej jest zastosowanie preparatu Bio-Oss, cerabone i wiórów kostnych umieszczanych w szczelinie rozszczepowej, co przewidywalnie pozwala określić zakres i jakość rozbudowy utraconej kości. Bardzo pomocna dla tej metody jest technika piezochirurgiczna. Dzięki jej zastosowaniu, traumatyzacja tkanki kostnej podczas cięcia jest minimalna w porównaniu do tradycyjnych narzędzi tnących (wiertła, dłuta, piły). Przewagą tej techniki jest fakt, iż może zostać ona zastosowana w przypadkach klinicznych gdzie użycie konwencjonalnych narzędzi tnących jest ryzykowne lub wręcz niemożliwe.
Niezbędne
Statystyka
