Przy znacznym zniszczeniu zęba należy umieścić w korzeniu indywidualnie wykonany dla pacjenta wkład koronowo-korzeniowy. Materiał, z którego wykonuje się wkład, dobierany jest pod kątem oceny pozostałych zdrowych tkanek zęba oraz rodzaju przyszłej korony. Może to być włókno szklane, stal dentystyczna, stop złota lub tlenek cyrkonu. Następnie na tak odbudowany ząb wykonuje się koronę protetyczną.
Wkłady dzielą się na standardowe i indywidualne. Jedne i drugie mają swoje wskazania i przeciwwskazania. O zastosowaniu konkretnego wkładu decyduje lekarz. Przy znacznym zniszczeniu zęba spowodowanym rozległym ubytkiem próchnicowym, opracowaniem zęba do leczenia kanałowego, czy też mechanicznym złamaniem korony zęba, tkanki zęba wymagają odbudowy i wzmocnienia wkładem koronowo-korzeniowym (potocznie zwanym sztyftem), który jest cementowany w korzeniu zęba.
Szczególnie polecaną grupę wkładów standardowych stanowią wkłady z włókna szklanego, które są cementowane na materiale kompozytowym. Ich główną zaletą jest moduł elastyczności, który jest bardzo zbliżony do modułu elastyczności zębiny. Oznacza to, że zęby wzmocnione wkładami z włókna szklanego rzadziej ulegają pęknięciom i złamaniom. Kolejną ich zaletą jest kolor odbudowy zrębu zęba oraz fakt, że światło może przenikać przez tą odbudowę podobnie jak przez naturalny ząb. A jeśli dołożymy do tego koronę pełnoceramiczną, która jest pozbawiona metalu dostajemy rekonstrukcję zęba, która w całości przewodzi światło i we wszystkich warunkach oświetlenia zachowuje się jak pozostałe uzębienie.
Wkłady koronowo-korzeniowe indywidualne są wykonywane w laboratorium. Po odpowiednim opracowaniu wcześniej prawidłowo przeleczonych kanałów lekarz pobiera wycisk ze światła kanału korzeniowego i przekazuje go do laboratorium protetycznego. Na jego podstawie i wskazówek lekarza technik wykonuje gotowy wkład koronowo-korzeniowy. Po zacementowaniu wkładu w korzeniu zęba, na uzyskany filar protetyczny możemy osadzać przygotowane uzupełnienie protetyczne.